Her şey 'Haydi otomatik bulucuyu bir deneyelim' sözleriyle başladı - yakında birlikte taşınıyoruz.

Originally written in English. Translated by Berke Bayram.

Daima mektup arkadaşları edinmek istedim fakat bu yolculuğa nasıl başlayacağım gerçekten bilmiyordum.

Önerilen uygulamalarda Slowly’yi gördüğümde hemen indirdim. Aralık 2018’de, hesabımı oluşturdum fakat ilk önce birisine yazmak için çok utangaç ve endişeliydim. Böylece bekledim. Birkaç mektup aldım, birkaç insanla karşılıklı olarak düşüncelerimi ve hislerimi paylaştım. Fakat onların hiçbiri aradığım gerçek mektup arkadaşlığını hissettirmedi. Ve bir gün Him’den, yani Renz0’dan mektup aldım, sadece hobilerim ve ortak noktalarımız hakkında soru soran gündelik bir selamlamaydı. Şuan bu sadece herhangi birinin mektubu gibiydi, fakat gerçekten ortak ilgi alanlarımız ve tutkularımız olabileceğini hissettiğimden mektubu yanıtladım.

Biraz zamandan ve bir yığın mektuptan sonra; hayatlarımız, gelecek için planlarımız, gerçek hislerimiz ve korkularımız hakkında konuşmaya başladık. Ben; 23 yaşında sıkıcı hayatımı yaşayan ve Polonya’da okuyan bir Polonyalı ve Him, 25 yaşında Yunanistan’da çalışıp orada yaşayan bir İtalyan. O bana bütün hislerimi nasıl anladığını ve onun kendisi hakkında söylediği her kelimeyle ilgili olabildiğimi gösterdi. O zaman içinde kayboldum ve o bana bir zamanlar aynı yerdeymiş gibi göründü. Benim elimden tutacak ve beni yönlendirecek birine ihtiyacım olduğunda onun sözlerini rehberim olarak buldum.

Beş saatlik teslim edilme süresi ile birbirimize her gün yazıyorduk. Çoğu kez bir mektubu beklerken uyuyakalmamak için her şeyi yaptım. Gündelik hayatımızdan bahsediyorduk; birçok mutlu, komik, saçma, hüzünlü ve huzurlu anları paylaştık. Yavaşça birbirimizin dünyaları arasında bir bağlantı kurduk. Birbirimizi gittikçe daha çok önemsedik ve bu uzun mesafeli arkadaşlık, ruh arkadaşlığına dönüşmeye başladı.

Bir gün bana sesli bir çağrı yapmak isteyip istemediğimi sordu. Zaten bazı fotoğraflar paylaşmıştık ancak sesli çağrı bir adım ötesiydi. Korkmuştum ancak aynı zamanda heyecanlanmıştım! Kabul ettim ve ertesi gün birbirimizi aradık. Başlangıçta benim için zordu, İngilizce konuşma yeteneğim hakkında güvensizlik duyuyordum ancak biraz zamanla açıldım. İki ay içinde bu mektup arkadaşlığında diğer platformlarda günlük olarak konuşmaya başladık, çağrılar görüntülü sohbetlere dönüştü ve ikimizde özel birisini bulduğumuzu hissettik.

Ben, o benim için bir arkadaştan fazlasıymış gibi hissetmeye başladım. Son zamanlarda uzun süren bir ilişkiyi sonlandırdım, o da oldukça yalnız görünüyordu, ve bana onu Yunanistan’da ziyaret etmek isteyip istemediğimi sorduğunda gerçekten bunu denemek istedim. Kendi kendimize herhangi bir beklenti içerisinde olmamayı söylemeye devam ettik ama aynı zamanda, birbirimizi görme ihtiyacı hissettik. Onun ruh eşim olup olmadığını bulmam gerektiğini hissettim.

2019’un Mart ayında, ilk defa buluştuk. Benim endişem kafamda ‘Koş! Yeterli değilsin!’ diye çığlık atıyordu. Tüm hayatımda böyle stresli olmamıştım. Birbirimizi gördüğümüzde her şey sessiz gitti. Aramızda sadece bir dostluktan daha fazlası olduğu çok açıktı. Birkaç gün şehrin etrafında yürüyüp gezerek, bir sahilde uzanarak, bütün geceler boyunca konuşarak, birlikte olduğumuz zamanı sadece eğlenerek geçirdik. Ziyaretimin son günü ciddi bir konuşma yaptık. ‘Ya şimdi?’ Sadece hayatlarımıza geri mi dönmeliyiz? Bir şekilde bütün bunları halletmeli miyiz? Kafamda birçok soruyla çok az cevap vardı. İkimizde korktuk ama aynı zamanda, gerçekten ikimiz arasında özel bir şey olduğunu hissettik. O zaman da uzun mesafeli ilişkimiz başladı.

O zamandan beri birbirimizi defalarca gördük ve ilişkimiz her gün daha da güçleniyor. Şuan 3 aydır birlikteyiz. Belki de birbirimiz hakkında her şeyi hâlâ bilmiyoruz, fakat bunun için uğraşıyoruz. Mesafe, dil engeli, hatta benim endişem – O benim yanımdayken hepsinin üstesinden gelebilirim. Ve yakında bu ilişki uzun mesafeli olmayacağından daha da kolaylaşacak. Temmuz ayının sonunda, Yunanistan’da birlikte taşınıyoruz ve umarım gelecek bizim için daha çok yol açar.

Eğer birisi bana bir sene önce Slowly’de tanışacağım İtalyan bir erkeğin ruh eşim olacağını, mektuplar paylaşacağımızı, sonra buluşup aşık olacağımızı söyleseydi, asla inanmazdım.

Ve ben, otomatik bulucuyu denemiş bu çocuğa delicesine aşığım. Ve bütün bu olanlar Slowly ve sizin otomatik eşleştirme algoritmanız sayesinde oldu. Slowly uygulamasının arkasındaki herkese – Çocuklar, harika bir iş yapıyorsunuz! Nasıl minnettar olduğumu kelimeler tarif edemez. Bu uygulama, size sizin gibi düşünen ve benzer şeyler hisseden harika insanlarla tanışma imkanı veriyor. Burada sizin sayenizde birbirini bulan yüzlerce arkadaş ve çift olmalı. Ve gördüğünüz gibi – otomatik eşleştirme algoritması oldukça iyi çalışıyor!

Teşekkürler Slowly ❤️
-Shori

Not: Birbirimizi son gördüğümüz zamandan çekilen bir fotoğrafımızı ekledim – umarım bu birçok diğer çifte imkansızı mümkün kılabileceklerini gösterir!